UMAY KUŞU
Sürgün baharlarımın yeşil gözlü umay kuşuydun sen benim
Ömrümün son satırlarında kana kana içip de susadığım
Elimde ki kırılmış fotoğrafınla, dilime yar diye doladığım
Vicdansızım
Dudaklarıma mahçup bir bülbül çekingenliğinde konan
Karanlık gecelerde gözyaşlarımla zikrettiğim
Dalgın bulutlara sarmalayarak yeşerttiğim
Yarım hilal şeklindeki kırık hayallerim
Dolunaya hasret kalmış gözlerimdin sen benim
Artık anlıyorum
O en parlak, en ihtişamlı yıldızlarda gün gelir kayarmış ey yar
Küçücük bir tebessümle
Gönlümden kayıp gittiğinde anlarsın
Derya PınaR ŞENÖZ
